نشریه الکترونیکی آیت

علی علیه السلام از دیدگاه دیگران

1-جاحظ یکی از بزرگان اهل تسنن است. او می گوید: «سخن گفتن در باره علی ممکن نیست. اگر قرار است حق علی علیه السلام ادا شود، می‌گویند غلو است و اگر حق او ادا نشود در باره علی ظلم شده است.»کرامات العلویه ص180

2-خلیل نحوی از بزرگان اهل سنت می گوید: «چه بگویم در باره کسی که دوست و دشمن فضایل اورا انکار نمودند. دوست به واسطه ترس و دشمن به واسطه حسد مع االوصف عالم از فضایل او پر شد.»زندگانی چهارده معصوم ص48

3-عمربن خطاب هنگام مرگش شش نفر را حاضر نمود و برای هر کدام عیبی یادآور شد. اما راجع به به حضرت علی علیه السلام گفت: « ای علی ، اگر ایمان همه خلایق را با ایمان تو مقایسه نماییم، ایمان تو بر ایمان آنها برتری دارد.»انوار العلویه  ص325

4-جرج جرداق می گوید:«آب های عالم آب حوض،آب استخر، آب دریاچه، آب اقیانوس قابلیت تلاطم دارد ولی چیزی که متلاطم نشد، دریای وجود علی است که هیچکس و هیچ چیز نتوانست علی را متلاطم کند.»

5- ابن ابی الحدید یکی از علمای بزرگ اهل سنت در شان حضرت علی علیه السلام قصیده ای سروده است که به قصیده عینیه معروف می باشد. معنای یکی از اشعار آن قصیده این است: وای علی، آیا درباره شما می توان واژه را توان و قدرت آن نیست که بازگو کننده مقام تو باشد.»

اولین جشن غدیر در سال حجه الوداع و در کنار برکه غدیر برگزار شد.

پس از اتمام خطبه پیامبر (ص) شروع شد. در طول سه روز توقف در کنار برکه غدیر خم مراسمی بر پا شد و حضرت شخصا از مردم خواستند که به امیرالمومنین تبریک بگویند و می فرمود “هنئونی هنئونی” تبریک بگویید، تبریک بگویید. این سخن را در هیچ یک از فتح و پیروزی ها نفرموده بود.

اولین تهنیت ها و تبریک ها را مردم به خود پیامبر و امیرالمونین صلوات الله‌علیهما‌والهما عرض کردند.

 این عید در جوامع شیعی به پیروی از روایات معصومین(ع) از عید فطر و قربان مهمتر تلقی شده و مفصل تر جشن گرفته می شود.

خلاصه با سه تا بچه کارشون به  جدایی کشید. زندگی از اول  رنگ و لعاب نداشت چون مخالف ازدواج بود.اصلا موفق با ایدآل و افکار او نبود، به خاطر اینکه مادرش ناراحت نشه قبول کرده بود. بعد از طلاق دچار افسردگی شد.

                                                                                 شخصیت زن

برای پی بردن به شخصیت زن باید مقام وکرامت انسان را شناخت، از این رو شناخت منزلت زن در حقیقت شناخت انسانیت است. با توجه به آیات قرآن که می فرماید:

                              “من عمل صالحا من ذکر وانثی و هو مومن فلن حیینه حیاة طیبه“

“مرد وزنی که کار نیک انجام می دهد، در حالیکه با ایمان باشد، قطعا به او زندی پاکیزه در دو جهان می بخشیم.” (نحل 97)

از این آیه استفاده می شود که زندگی پاکیزه از هر جهت کامل در دو جهان، در پرتو ایمان و کارهای نیک مرد و زن بوجود می‌آید؛ وقتی جامعه انسانی را در مکتب اسلام مورد بررسی قرار می‌دهیم می بینیم این زن و مرد هستند که جامعه را به حرکت در می‌آورند و بسوی کمال می‌برند.

اگر زندگی انسان را مانند پرنده فرض کنیم، زن و مرد مانند دوبال هستند تا حیات طیبه را به کمال برسانند.

با آگاهی به مجموعه معارف اسلامی، درمی‌یابیم که جانبداری‌های گسترده و اصولی نسبت به زن شده است، که بسیار بالاتر و والاتر حتی از حق قانونی است؛ و بسیار متعالی تر از اندیشه های زن گرایانه مادی می‌باشد.در احادیث و آیات قرآن، مادر نسبت به پدر از منزلت بالاتری برخوردار است، پیامبر (ص) می‌فرماید:”الجنة تحت‌اقدام‌الامهات.“بهشت زیر پای مادران است”(حرعاملی،وسایل الشیعه، ج 18، ص 507)

صفحات: 1· 2

اقتضای فطرت بشر و رسیدن به حکومت جهانی

 حکومت جهانی که در فرهنگ و معارف اسلامی از آن نام می‌بریم و از طرف خداوند نوید آن به مستظعفین عالم داده شده است، وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَي الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّه وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِينَ، ما می‌خواهیم بر مستضعفان زمین منّت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم‌. (قصص 5)

آزادگان جهان از ابتدای بعثت پیامبر بزرگ اسلام تا یازدهمین امام معصوم و از زمان غیبت صغری تاکنون برای رسیدن به چنین حکومتی منتظر بوده‌اند و همچنان در انتظار هستند.

خداوند در فطرت انسان‌ها چنین خواسته‌ای را قرار داده است. وقتی می‌فرماید: مطلوبیت سیر و سیاحت در زمین، برای عبرت‌گیری از سرنوشت پیشینیان است:• «قل سیروا فی الارض فانظروا کیف کان عـقبة الذین من قبل.. (روم 42)بگو: در روى این زمین سیر كنید، پس بنگرید كه سرانجام كسانى كه پیش از شما بودند (از طاغیان و ستم‌پیشگان و ثروت‌اندوزان) چگونه بود!»نتیجه می گیریم که بشر طبق فطرت سفر را دوست دارد، پس باید زمینه‌ی سفر برایش مهیا باشد که بدون گذرنامه هرکجا که دلش خواست برود مرزی او را محدود نکند.

لذا

صفحات: 1· 2