نشریه الکترونیکی آیت
اجتماعی - فرهنگی - سیاسی
اجتماعی - فرهنگی - سیاسی
یکشنبه 96/11/29
سلام بر تو ای اختر وحی، ای دایه مهربان شقایق های پرپر، ای مادر لاله های اسارت، ای ملکه مصیبت و ای سالار اسیران.
ای فرزند کوثر که نور میلادت روشنی بخش خانه امامت شد. جبریل هم آنجا بود. آن روز جبرئیل همگام با خورشید میلادت بی قرار می گریست و همه از ریزش اشک هایش دانستند که سینه صبور تو خیمه گاه همه دردهایی است که روزی حضرت محمد صلی الله علیه و آله را آزرده بود و روز دیگر امام علی علیه السلام را و یک روز حضرت فاطمه سلام الله علیها را و روزی حسنین علیهما السلام را و امان از این همه درد که همه اش در قلب تنهای زینب خواهد بود. چون همان
صفحات: 1· 2
سه شنبه 96/05/03
اگر قرآن سید الکلام 1است، امام حسین علیه السلام سید الشهدا 2است.
اگر درصحیفه سجادیه در باره قرآن می خوانیم:«ومیزان القسط3» امام حسین علیه السلام می فرماید«امرت بالقسط4» اگر قرآن موعظه پروردگار است«موعظه من ربکم5» امام حسین علیه السلام در عاشورا فرمودعجله نکنید تا شما را به حق موعظه کنم«لا تعجلوا حتی اعظکم بالحق6»اگر قرآن مردم را به رشد هدایت می کند«یهدی الی الرشد7»امام حسین علیه السلام نیز می فرماید:من شما را به دوراه ارشاد دعوت می کنم «ادعوکم الی سبیل الرشاد8» اگر قرآن عظیم است؛«والقرآن العظیم9»امام حسین علیه السلام نیز سوابق عظیمی دارد«عظیم السوابق10» اگر قرآن حق و یقین است؛«وانه العزه الیقین11»در زیارت عاشورا می خوانیم: آنقدر صادقانه وخالصانه عبادت کردی که به درجه یقین رسیدی«حتی اتاک الیقین12»اگر قرآن مقام شفاعت دارد« نعم الشفیع القرار » 13امام حسین علیه السلام نیز مقام شفاعت دارد«وارزقنی شفاعه الحسین» 14اگر در دعای چهل و دوم صحیفه سجادیه در باره قرآن می خوانیم که پرچم نجات است؛«علم نجات» 15در زیارت امام حسین علیه السلام نیز می خوانیم او نیزپرچم هدایت است«ان رایه الهدی» 16اگر قرآن شفا دهنده است« وننزل من القرآن ما هو شفا» 17خاک قبر امام حسین علیه السلام نیز شفاست .«طین قبر الحسین شفا» 18اگر قرآن منار حکمت است 19،امام حسین علیه السلام باب حکمت است.«السلام علیک یا باب حکمه رب العالمین»20 اگر قرآن امر به معروف و نهی از منکر می کند«فالقران آمر وزاجر»21امام حسین علیه السلام نیز فرمود«ارید أن آمر بالمعروف وأنهی عن المنکر»22 اگر قرآن نور است«نورا مبینا» 23امام حسین علیه السلام نیز نور است«کنت نورا فی الصلاب الشامخه»24 اگر قرآن برای همیشه تاریخ و همه مردم باقی است«لم یجعل القرآن دون زمان و لا للناس دون الناس» 25درباره امام حسین علیه السلام نیز می خوانیم که آثار کربلا از تاریخ محو نخوا»هد شد«لا یندس أثره ولا یمحی اسمه» 26اگر قرآن کتابی مبارک است؛«کتاب انزلناه الیک مبارک» 27شهادت امام حسین علیه السلام نیز برای اسلام سبب برکت ورشد است«اللهم فبارک لی فی قتله»28 اگردر قرآن هیچ انحرافی نیست«غیر عوج» 29در باره امام حسین علیه السلام نیز می خوانیم لحظه ای از حق به باطل گرایش پیدا نکرد.«لم تمل من حق الی الباطل»30 اگر قرآن کریم است«انه قرآن کریم» 31امام حسین نیز دارای اخلاق کریم است«وکریم الخلائق»32اگر قرآن عزیز است «انه لکتاب عزیز» امام حسین علیه السلام هم فرمود هرگز زیر بار ذلت نمی روم«هیهات من الذله»33اگر قرآن ریسمان محکم است«أن هذا القرآن …العروه الوثقی» 34امام حسین علیه السلام نیز کشتی نجات و ریسمان محکم است«ان الحسین سفینه النجاه و العروه الوثقی»35 اگر قرآن بینه و دلیل آشکار دارد«جاتکم بینه من ربکم» 36امام حسین علیه السلام نیز بینه داشت«اشهد انکم علی بینه من ربکم» 37اگر قرآن را باید آرام و با تانی تلاوت کرد،«ورتل القرآن ترتیلا» 38برای زیارت امام حسین علیه السلام هم باید با گام های آهسته حرکت کرد«وامش بمشی العبید الذلیل 39» اگر قرآن تلاوت قرآن باید با حزن باشد «فاقروه بالحزن 40» زیارت امام حسین علیه السلام را نیز باید با حزن خواند«فزره و انت کئیب شعث41» آری امام حسین علیه السلام قرآن ناطق و تجلی کلام الهی است.
صفحات: 1· 2
دوشنبه 95/07/19
آسمان می گرید عزاداران سینه چاکمی کنند هر آنکس را که می بینی در عزای حسین علیه السلام می گریند.برای آن کسی که هنوز هم آوای هل من ناصر ینصرنی او به غیر از شهیدان ورزمندگان ،بی پاسخ مانده است حتی سنگریزه های دریا و گلبرگ شقایقها و پروانه های دشت کربلا و اصحابش می گریند.
می گویم سید الشهدا برای چه قیام کرد،مگر قیامش برای احیا دین جدش پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و امر به معروف ونهی از منکر نبود مگر انقلاب ما سر سطر زندگیش را از دیوان سید الشهدا نگرفت.
مگر جوانان به خون غلتیده سرمشق زندگی شان را از علی اکبر حسین علیه السلام و قاسم و حضرت ابوالفضل علیه السلام نگرفته اند.
حال به خود بنگریم ،ظاهر اطرافمان که عالی است آیا نیتمان نیز عالی وحسینی است؟ در این چند روز ماه محرم چقدر امر به معروف ونهی از منکر انجام داده ایم، یا اینکه گفته ایم به من ربطی ندارد، این کار مجریانی دارد؛ که کار مرا آسان کرده است.می پرسم این مجریان چه کسانی هستند؟مگر ما هریک مسئول خود واطرافیان نیستیم؟پس کلکم راع وکلکم مسئول عن رعیته چیست؟آیا همه آنان که باید امر به معروف ونهی از منکر شوند در برابر دیدگان این مسئولین هستند؟
ای خواهر و ای برادرعزیز، ای عاشق حسین تویی که به خاطر سید الشهدا و اصحابش سینه می زنی و سوگواری می کنی، تویی که به خاطر امام حسین علیه السلام دیوانه وار زیر لب ترنم بهاری وا حسینا سر می دهی وپا به میدان آزادگی می گذلری. بیا گلستان وجودیت رجوع کن و به جای عربده کشی و انجام هر گونه گناه و اعمال نسنجیده ، به جای رونق دهی به بازار موسیقی ،مواد مخدر و….سد محکم و شکست ناپذیر در مقابل عوامل تحریک وانحراف باش.
اگر روزی نهی از منکر در جامعه صورت نگیرد آنروز ، روز عزاداری است. امام حسین علیه السلام هیچ نفرموده اند که چهل روز ویا دوماه برای من عزادری کنید و دیگر بس .این چهل روز ،روز تمرین است پاک زیستن برای بقیه ایام است. در این چهل روز حکمت هایی است که برای اهل نظر پو شیده نیست و این را بدان که اسیری فرزندان امام حسین علیه السلام و خواهرش حضرت زینب علیها السلام فقط و فقط برای آزادی بشر بوده است.
یکشنبه 95/07/11
در خلوتگاه عاشقی سنگربان نیایش ها، سکوتم بود و مملو از عطش و عشق از ذکر نیایش لبریز بود.
آهنگ صداقت از نهانخانه وجودم خالصانه این چنین نجوا می کرد.
خدایا ! سکوتم آشنای لطف و عنایات اوست و به درگاهش عاجزانه ترین خواهش هایم را به رقص تمنا در آورده و دست های خالی و نگاه های پر سوز را پذیرای در گاهت می خواهم.
خدایا شکر گویم که مرا با خود آشنا کردی و اجازه دادی خلوتت را به درگاهت دادی .
حکیمه دشتبان.
جمعه 95/07/02
سیمای پرهیزکاران
پس از ستایش پروردگار همانا خداوند سبحان پدیده ها را در حالى آفرید كه از اطاعتشان بى نیاز، و از نافرمانى آنان در امان بود، زیرا نه معصیت گناهكاران به خدا زیانى مى رساند و نه اطاعت مؤمنان براى او سودى دارد، روزى بندگان را تقسیم، و هر كدام را در جایگاه خویش قرار داد.
امّا پرهیزكاران در دنیا داراى فضیلت هاى برترند، سخنانشان راست، پوشش آنان میانه روى، و راه رفتنشان با تواضع و فروتنى است، چشمان خود را بر آنچه خدا حرام كرده مى پوشانند، و گوش هاى خود را وقف دانش سودمند كرده اند، و در روزگار سختى و گشایش، حالشان یكسان است.
و اگر نبود مرگى كه خدا بر آنان مقدّر فرموده، روح آنان حتى به اندازه بر هم زدن چشم، در بدنها قرار نمى گرفت، از شوق دیدار بهشت، و از ترس عذاب جهنّم. خدا در جانشان بزرگ و دیگران كوچك مقدارند، بهشت براى آنان چنان است كه گویى آن را دیده و در نعمت هاى آن به سر مى برند، و جهنّم را چنان باور دارند كه گویى آن را دیده و در عذابش گرفتارند.
دل هاى پرهیزكاران اندوهگین، و مردم از آزارشان در أمان، تنهایشان لاغر، و درخواسته ایشان اندك، و نفسشان عفیف و دامنشان پاك است. در روزگار كوتاه دنیا صبر كرده تا آسایش جاودانه قیامت را به دست آورند: تجارتى پر سود كه پروردگارشان فراهم فرموده، دنیا مى خواست آنها را بفریبد امّا عزم دنیا نكردند، مى خواست آنها را اسیر خود گرداند كه با فدا كردن جان، خود را آزاد ساختند.
شب پرهیزکاران
پرهیزکاران در شب بر پا ایستاده مشغول نمازند، قرآن را جزء به جزء و با تفکر و اندیشه می خوانند و در قرآن داروی درد خود را می یابند. قامت را به شکل رکوع خم کرده، پیشانی و دست و پا بر خاک مالیده و از خدا آزادی خود را از آتش جهنم می طلبند.
روز پرهیزکاران
پرهیزکاران در روز، دانشمندانی بردبار و نیکوکارانی باتقوا هستند. نفس خود را متهم می کنند و از کردار خود ترسناکند. هرگاه یکی از آنها را بستایند ، از آنچه در تعریف او گفته شد در هراس افتاده ، می گوید :
” من خود را از دیگران بهتر می شناسم و خدای من ، مرا بهتر از من می شناسد، بار خدایا ، مرا برآنچه می گویند محاکمه نفرما و بهتر از آن قرارم ده که می گویند و گناهانم را که نمی دانند بیامرز.”
خطبه متقین